buhay palaboy... kelan matatapos?

Magandang (gabi man o araw basta maganda) sa lahat ng nagbasa, nagbabasa at magbabasa ng blog kong ito. Salamat sapagkat ngayong umaga magsisimula ang pagbabahagi ko ng kwento tungkol sa buhay ng isang tatawagin nating "palaboy".

Hindi nyo pa alam, pero sa nakaraang 2 buwan, hindi pa ako nagkaroon ng isang buong araw na pahinga... sa dami ng aking extra curricular activities... tuwing walang pasok ko na lang nakayang gawin ang mga ito kaya't ang panahon na sana ay mahimbing akong natutulog, nasa kalye ako't naglalakad. Ngunit OK lang sapagkat masaya naman... iba't ibang sulok ng metro manila, nararating ko na.

Siguro, kung nakakapagsalita lang ang aking mga paa, nag-reklamo na siya ng bonggang-bongga! dahil ang sapatos ko'y pagod na. Nasira ito nang minsang pumila ako sa PDA concert hall para sa 11th Gala night ng Pinoy Dream Academy Season II. Nagkagulo ang pila at nagkatulakan dahil umulan. Sa sobrang gulo, nabasa ang sapatos ko at napunit. Pero OK parin naman siya at nagagamit parin. Bibili na lang ako ng bago next time, kapag meron na akong pera. Basta sa ngayon, tuloy lang ang paglalakad.

Php8.50 ang minimum na pamasahe ngayon sa Jeep.
Php12.00 sa Bus, Php11.00 sa tren. Ingat!

Kaya't sana, samahan nyo ako sa aking paglalakbay. Libutin ang lahat ng kayang marating... mag-jeep, mag-bus, mag-tren o maglakad. Walang problemang iisipin (pamasahe lang^_^), gawin ang gustong gawin. Tignan ang kagandahan ng buhay na simpleng kakaiba... [pero masaya.] dahil ang buhay wala lang... ay isang buhay palaboy! ^_^